Leer meer over Dwerg Schnauzer

Kenmerken van de dwergschnauzer
De dwergschnauzer is snugger en actief, heeft een grote persoonlijkheid en neemt graag deel aan alles wat jij doet. Hij zal je overal in het huis volgen en zal je waarschuwen wanneer iemand aan de voordeur staat. Ondanks zijn kleine gestalte zal hij aan de dieven laten verstaan dat ze niet welkom zijn. Zijn natuurlijke neiging om zomaar te blaffen kan worden ingetoomd door een goede training.
De dwergschnauzer heeft zijn staart in waaier vorm of zwaard vorm en zijn oren worden in V gedragen.
De dwergschnauzer kan zwart zijn of peper en zout, zwart en zilver of wit.

Geschiedenis
De dwergschnauzer is van oorsprong een Duitse boerderij hond die jacht maakte op ratten maar ook op alle ander ongedierte.. Hij was heel nuttig in het uitroeien ervan.
De Duitsers wilden een goede voor de boerderij aangepaste hond. Omdat de middenslagschnauzer meer plaats innam en ook meer moest eten werd een fok opgestart door Affenpinschers te kruisen met zwarte poedels om alzo een kleinere hond te bekomen om op de ratten te jagen. In Duitsland kent men de dwergschnauzer ook onder de naam Zwergschnauzer.
Hoewel men in de kunstwerken van de 15^e eeuw gelijkaardige honden vindt, is de dwergschnauzer pas veel later verschenen. Een hond die men Schnauzer noemde won in 1879 een hondententoonstelling van langharige pinschers. Hij had een snor zoals de walrussen, die dus begon op de mond. Dat ras kreeg dan de naam van die winnende hond. Omstreeks 1910 waren de Affenpinschers en de dwergschnauzers afzonderlijke rassen.
De eerste wereldoorlog heeft een rem gelegd op de fokprogramma’s maar nadien werd de fokkerij opnieuw actief. Dat is ook gebeurd tijdens de tweede wereldoorlog. Na de eerste wereldoorlog kwamen de dwergschnauzers ook in de Verenigde Staten terecht en ze werden er ogenblikkelijk heel populair. Toen waren er veel verschillende vachtkleuren maar nu ziet men ze enkel nog in de kleuren peper en zout, zwart en zilver, zwart en wit. In de loop van de jaren 30, net voor de tweede wereldoorlog, werden de dwergschnauzers In het Verenigd Koninkrijk erkend als volwaardig ras.

Persoonlijkheid en temperament
Hoewel maar klein van gestalte is de dwergschnauzer zeer actief en heeft hij een voorkeur voor het geestdriftig lopen en graven en, ondanks die aanleg houdt hij van de mensen en wil hij altijd bij hen zijn. Van nature is hij vriendelijk en huiselijk maar hij is niet verlegen. Het is een goede waakhond omdat hij waakzaam is en het blaffen zijn liefste tijdverdrijf is. Hij kan getraind worden, het is nodig hem in handen te nemen om te vermijden dat hij zich als gek gedraagt wanneer men aan de deur belt. Wees ervan bewust dat dergelijk gedrag zijn aanleg is. Hij verkiest te blaffen liever dan te vechten.
De dwergschnauzer is een slimme hond en kan gemakkelijk getraind worden. Zijn geschiktheid om iets aan te leren gekoppeld aan een hoog energie vermogen maken dat hij uitstekend is in agility, sporen zoeken en gehoorzaamheid. Hij heeft vele oefeningen nodig. Hij zal niet tevreden zijn met een korte wandeling en wanneer zijn groot energievolume niet is opgebruikt zou het wel eens kunnen gebeuren dat je je zetels in gruzelementen uiteen vindt. Wenselijk is een grote omheinde tuin te hebben opdat hij zich zou kunnen uitleven.
Hij wordt ingedeeld in de categorie grote waakhonden (dat is te danken aan zijn grote broer de Riesenschnauzer) maar hij is meer een terriër. Terriërs houden niet van andere honden wat evenwel niet noodzakelijkerwijs het geval is voor de dwergschnauzer. Een goed opgevoede dwergschnauzer is niet bijzonderlijk agressief tegenover andere honden. Dat goede nabuurschap is niet altijd van toepassing op katten, vogels, carnivoren en kleine zoogdieren zoals de hamster. Je kan een goed getrainde en gesocialiseerde dwergschnauzer bekomen om naast andere huisdieren te leven als je hem goed opvoedt zodra je hem van bij de fokker haalt (vanaf hij twee maanden oud is).
Soms gaat de voorkeur van een dwergschnauzer naar een persoon uit het gezin. Het kan een goede vriend zijn van de kinderen, zeker van zij die samen met hem in het gezin leven. Maar er mag nooit vergeten worden dat hij gefokt werd om te reageren op gekerm en snelle bewegingen. Het is dus wenselijk hem niet zonder toezicht alleen te laten bij jonge kinderen.
Het gebeurt dat hij wat terughoudend is met een buitenstaander tot op het ogenblik dat hij merkt dat zijn omgeving die vreemdeling aanvaardt. Hij verkiest het gezelschap van mensen boven dat van andere honden en zal je de ganse dag door op de voet volgen.
Gelet op zijn blijvende populariteit moet je zoeken naar een verantwoordelijke fokker die zich bezig houdt met het temperament en de gezondheid van de hond en niet alleen maar aandacht schenkt aan het uiterlijke. Een goed temperament is noodzakelijk om samen te kunnen leven met kinderen. Hij zal heel lang bij u blijven en dus is het verstandig om een hond te fokken die een goed temperament heeft.

Gezondheid
Alle honden kunnen net als de mensen genetische gezondheidsproblemen hebben. Een fokker met naam zal heerlijk en duidelijk zijn wat betreft de gezondheids- problemen die vastgesteld werden bij het ras en welke de gevolgen kunnen zijn die aan die problemen verbonden zijn.
Men zal voornamelijk oplettend zijn voor een gevoelige lever en cataract problemen maar over het algemeen is de schnauzer een krachtige hond in goede gezondheid.

Onderhoud van de schnauzer
Zijn vacht moet regelmatig getrimd worden. (pellen)
Dwergschnauzers hebben twee vachtlagen. De ondervacht is zacht en de bovenlaag is hard als ijzerdraad. De ondervacht wordt elke week weggenomen met een speciaal mes. De boven vacht moet in de lente en de herfst getrimd worden bij het uitvallen van de haren.
De fokker zal je uitleggen hoe je tewerk moet gaan en zal je in de meeste gevallen een mes bezorgen waarmee je hem regelmatig kan onderhouden.